Authentiek gedrag

Er wordt nogal wat gesproken en geschreven over authentiek gedrag. Als net afgestudeerde kunstacademie student en startend ondernemer wil ik hier ook graag iets over vertellen hoe ik daar tegenaan kijk en hoe ik (on)bewust authentiek gedrag vertoon en hoe ik dit inzet voor mijzelf en anderen.

Authentiek gedrag is voor mij iets wat ik mezelf nooit heb geleerd (dit is ook onmogelijk in mijn ogen). Door steeds vaker naar mezelf in het verleden te kijken kom ik erachter dat ik onbewust altijd de keuzes heb gemaakt die dicht bij mezelf lagen. Wat bedoel ik daar precies mee? Als je een keuze moet maken die soms moeilijker is dan de andere, doe je altijd beroep op verschillende bronnen. Familie, vrienden, collega’s en jezelf. Dit doe je veelal op een rationele wijze waarin je zelf bepaalt welke waarde je hecht aan elk argument die je tegenkomt. Mijn keuzes zijn altijd vaak gebaseerd op een sterke wisselwerking tussen mijn rationeel denkvermogen en een ‘dit voelt goed / slecht’ gevoel wat ik heb van binnen. Dat gevoel is interessant, want zelf ben ik hier ook nog altijd meer zoekende naar hoe dit gevoel bij mij nu precies werkt.

Door veel te lezen over authentiek gedrag leer ik beter naar mijzelf te kijken en daarin bepaalde patronen te herkennen. Op deze manier ben ik (onbewust) bezig om uit subjectieve gebeurtenissen (herinneringen) objectieve gedragskenmerken te filteren. Deze kenmerken koppel ik aan mijn karakter en krijg ik min of meer een analyse van mijn authentiek gedrag.
Toch als ik dit zo opschrijf, krijg ik een twijfelend gevoel over wat nu zeg ook wel goed is om te doen. Zijn er misschien betere manieren? Dat zou goed kunnen, maar voor mij pakt het momenteel positief uit. Door dit proces te doorlopen krijg ik van binnen het gevoel dat ik mijzelf beter leer kennen en op deze manier dichter bij mijzelf kan komen. De kennis over mijzelf neemt toe en hierdoor heb ik het gevoel dat ik een rijker gevuld, meer kloppend zelfbeeld krijg. In sommige discussie met mijn ouders zeg ik nog wel eens ‘er is niemand die mij zo goed kent dan mijzelf’. Vaak is het dan een uitweg in een eindeloze discussie waarin mijn keuze al heb gemaakt en mijn ouders het er niet altijd mee eens zijn. Een vaak gehoorde uitspraak is ‘kennis is macht’. Als dat zo is, wat is zelfkennis dan? Het ligt natuurlijk erg dicht tegen arrogantie, eigenzinnigheid, narcisme en egoïsme aan (valkuilen!).

Individualisering neemt nog altijd flink toe in onze Westerse cultuur, een systeem weer teveel vanuit het ‘ik’ wordt gedacht. Dit heeft tot gevolg dat meer mensen zichzelf verliezen. Jezelf verliezen is niets anders dan jezelf niet kennen, over te weinig zelfkennis beschikken, geen waarde kunnen hechten aan argumenten om je heen en consistent onjuiste keuzes maken. Het is niet voor niets dat er tegenwoordig zoveel psychologen aan het werk zijn en we al een flinke tijd in een soort crisis-illusie leven.
Een geruststellend gevoel vertelt mij dat ik er niet alleen voor sta (er zijn anderen die me graag helpen en ondersteunen die aansluiten op mijn eigen keuzes). De keuze dat ik als zelfstandig ondernemer verder ga, komt ook niet vanzelf. Een paar jaar terug was dit nog een droom, maar de tijd en de omstandigheden waarin ik terecht kwam hebben mij dichter tot mijzelf gebracht en uiteindelijk ook laten zien dat ik mijzelf meer dan prima kan redden als zelfstandig ondernemer (sparren met vrienden, studie, Starterslift, persoonlijke coaching). Ik had ook in loondienst kunnen gaan werken, echter op de lange termijn ben ik bang dat mijn zelfkennis proces stagneert (teveel bezig zijn met de dingen die je moet doen voor de ander, in plaats van in jezelf investeren en volledig eigen keuzes kunnen maken).
Even terug naar die anderen. Dit zijn mensen waar ik op kan bouwen (familie, vrienden, collega-ondernemers) waar ik zelf ook een goed gevoel bij heb. Dit goede gevoel is gebaseerd op authentiek gedrag bij beide (ik en de ander). Ik ben er ook achter gekomen dat deze overeenkomst een zeer belangrijke factor is in het aangaan van een opdracht die je met elkaar uitvoert. Eigenlijk is het een pre dat deze factor aanwezig is alvorens er verder wordt gekeken naar de inhoud van de opdracht zelf.

Wellicht blijf ik momenteel te vaag in mijn verhaal en kom ik te weinig tot concrete zaken. Echter ben ik er wel van overtuigd dat ik me moet vast houden aan deze gedachtegang (en anders zal de tijd het me leren) samen met een gezonde dosis rationeel denken. Wat bijna volledig ontbreekt in mijn verhaal is de rol van een context. Een context maakt zaken wel concreet en helder en daarom is het belangrijk dat je contexten leert herkennen, de codes begrijpt en op die manier zowel rationele als authentieke keuzes maakt. De relevantie van een context zal ik daarom ook nader uitlichten in een volgend bericht op mijn weblog.

Tot slot: wees vrij om elke vorm van feedback te geven. Ik sta er open voor en luister graag naar andere meningen.